Ekwiwalent za urlop przy stawce godzinowej

Pracownik jest zatrudniony na pełny etat i przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości 22,80 zł na godzinę. Jego umowa o pracę rozwiąże się 20 marca 2023 r. Pracownik w styczniu 2023 r. przez kilka dni przebywał na zwolnieniu lekarskim. Posiada on niewykorzystany urlop w wymiarze 10 dni (80 godz.). Jak należy obliczyć ekwiwalent za urlop wypoczynkowy? Czy do podstawy należy przyjąć liczbę godzin do przepracowania w miesiącu, w którym nabył on prawo do ekwiwalentu? (pytanie nr 1432109)

Wynagrodzenie godzinowe zalicza się do składników zmiennych za okresy miesięczne. Tego rodzaju wynagrodzenie przyjmuje się do podstawy ekwiwalentu urlopowego w średniej wysokości wypłaconej w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu.

Ekwiwalent za urlop oblicza się zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. z 1997 r. nr 2, poz. 14 ze zm.). I tak, składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu.

Z kolei składniki przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż miesiąc, z wyjątkiem stałych miesięcznych, wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, przyjmuje się w średniej wysokości z tego okresu. Jeżeli jednak pracownik nie przepracował pełnego okresu przyjmowanego do ustalenia podstawy ekwiwalentu, wynagrodzenie faktycznie wypłacone mu w tym okresie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Jest to tzw. dopełnienie podstawy uregulowane w § 16 ust. 2 powołanego rozporządzenia.

Natomiast składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż miesiąc, wypłacone w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu.

W sytuacji przedstawionej w pytaniu pracownik otrzymuje tylko składniki zmienne miesięczne. Należy je przyjąć do podstawy ekwiwalentu w średniej wysokości z 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia do niego prawa, po dopełnieniu (ze względu na chorobę pracownika w styczniu 2023 r.).

Przykład

Pracownik zatrudniony na pełny etat z dniem 20 marca 2023 r. rozwiąże umowę na mocy porozumienia stron. Ma on 10 dni (80 godz.) niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego. Pracownikowi przysługuje tylko wynagrodzenie w wysokości 22,80 zł na godzinę. Miesiąc luty 2023 r. pracownik w pełni przepracował i otrzymał z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 3.648 zł. W styczniu br. był on chory przez 6 dni, a pozostałe 15 dni przepracował. Za pracę przez 15 dni w styczniu br. otrzymał wynagrodzenie w kwocie 2.736 zł. Grudzień 2022 r. także w pełni przepracował i uzyskał z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 3.830,40 zł. Pracownika obowiązuje 8-godzinna norma dobowa czasu pracy.

Ustalenie ekwiwalentu urlopowego:

-	dopełnienie podstawy: [(3.648 zł + 2.736 zł + 3.830,40 zł) : 56 dni] × 62 dni = 11.308,80 zł,
-	11.308,80 zł : 3 = 3.769,60 zł,
-	3.769,60 zł : 20,83 (współczynnik urlopowy z 2023 r.) = 180,97 zł,
-	180,97 zł : 8 = 22,62 zł,
-	22,62 zł × 80 godz. = 1.809,60 zł.