Obliczanie wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w kilku firmach

Zatrudniliśmy w służbie bhp specjalistę, który wykonuje taką samą pracę w kilku zakładach pracy, w każdym na ułamek etatu. Jak należy obliczyć jego wynagrodzenie po odliczeniach składkowo-podatkowych? Nadmieniamy, że zamieszkuje on w sąsiedniej miejscowości i nie otrzymuje żadnych dodatków z tego tytułu.

Pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy (bhp), pełniącą funkcje doradcze i kontrolne w tym zakresie. W zakładach do 600 pracowników do tej służby, co do zasady, wystarczy zatrudnić tylko jedną osobę w niepełnym wymiarze czasu pracy (więcej na ten temat pisaliśmy w UiPP nr 9/2014, str. 52-53). Wobec znacznych wymagań kwalifikacyjnych, które musi spełniać, pogłębionych dodatkowo odpowiednim szkoleniem, powszechnie spotyka się zatrudnianie tego samego specjalisty w więcej niż jednym zakładzie pracy, na ułamek etatu w każdym. Wynagrodzenie takiego pracownika w każdym zakładzie z osobna powinno być ustalone tak, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy (art. 78 § 1 K.p.).

Pracownik od dnia nawiązania stosunku pracy oraz niezależnie od wymiaru czasu pracy obligatoryjnie podlega ubezpieczeniom społecznym wszystkich ryzyk i ubezpieczeniu zdrowotnemu. Z uzyskiwanego przez pracownika wynagrodzenia za pracę każdy pracodawca jest obowiązany pobrać (według obowiązujących stawek procentowych) finansowane przez pracownika części składek na ubezpieczenia społeczne oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Każdy z nich z wynagrodzenia pobiera też zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 32 ustawy o pdof. Zaliczkę na podatek dochodowy oblicza się w wysokości 18% (lub 32%) dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Za dochód uważa się przychód w rozumieniu art. 12 ustawy o pdof oraz wypłacone przez pracodawcę zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów oraz potrąconych przez pracodawcę w danym miesiącu składek na ubezpieczenia społeczne. Koszty uzyskania przychodów przysługują pracownikowi w każdym miesiącu, z każdego stosunku pracy, pod warunkiem, że w tym miesiącu pracownik uzyskał przychód ze stosunku pracy (wynagrodzenie). Miesięczne koszty uzyskania przychodów w 2014 r. wynoszą 111,25 zł, a jeżeli miejsce stałego lub czasowego zamieszkania pracownika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i pracownik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - 139,06 zł. Jeżeli podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku pracy, koszty uzyskania przychodów za rok podatkowy nie mogą przekroczyć łącznie 2.002,05 zł lub w przypadku kosztów podwyższonych 2.502,56 zł.

Pracodawca nie ogranicza jednak kosztów do przysługującego limitu rocznego. Ograniczenia pracownik dokona samodzielnie w rozliczeniu rocznym.

Obliczoną w podany sposób zaliczkę zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określoną w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej (w bieżącym roku 46,33 zł miesięcznie). Pracownik musi jednak przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złożyć zakładowi pracy oświadczenie (PIT-2) według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

• nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika,
   
• nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,
   
• nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy o pdof,
   
• nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z FP lub z FGŚP,
   
• ten zakład pracy jest właściwy do stosowania omawianego zmniejszenia.

Zatem kwotę "zmniejszającą" stosuje tylko jeden z pracodawców, zasadniczo pierwszy, tj. ten, który posiada PIT-2. Prawidłowo obliczoną zaliczkę każdy z nich pomniejsza natomiast o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne (w wysokości nieprzekraczającej 7,75% podstawy wymiaru), pobranej w tym miesiącu ze środków pracownika.

Pracownik jest zatrudniony u pracodawcy A na 1/4 etatu, u pracodawcy B na 1/3 etatu oraz u pracodawcy C na 2/3 etatu. Z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie odpowiednio w kwocie 750 zł, 1.000 zł, 2.000 zł. Pracownik złożył PIT-2 pracodawcy C, a ponadto zakład pracy A znajduje się w innej miejscowości niż stałe miejsce zamieszkania pracownika i pracownik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę (pracownik złożył stosowne oświadczenie).

Rozliczenie składkowo-podatkowe przedstawia się w następujący sposób:

Każdy z pracodawców z własnych środków opłaca część składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz całą składkę na ubezpieczenie wypadkowe, a ponadto przy założeniu, że pracownik nie osiągnął wieku wynoszącego odpowiednio co najmniej 55 lat - kobieta i co najmniej 60 lat - mężczyzna, opłaca składki na Fundusz Pracy i FGŚP.